nul komma nul

Meer heb ik niet gedaan dit weekend. Niet gelopen, niet gemetst, niet in de tuin gewerkt, niets...
Ik ben zaterdagochtend namelijk letterlijk uit mijn bed moeten kruipen wegens verschrikkelijk veel pijn in m'n rug. Manoeuvreren van op de rug liggen naar op m'n zij liggen moet zo'n goei 2 minuten in beslag hebben genomen, opstaan nog iets langer. Ik vermoed dat ik de voorbije weekdag-avonden iets té vrolijk met houten vezelplaten (260*125cm) heb liggen sjouwen. Tijdens het sjouwen zelf heb ik niets gemerkt maar er moet toch iets misgelopen zijn, kan niet anders. Soit, ben na het nemen van een Ibuprofen waarna ik weer redelijk kon bewegen dan maar bij de dokter gepasseerd voor advies. Drie Ibuprofen per dag, rug warm houden, laten masseren indien mogelijk en rust.
Mezelf kennende (stilzitten is niet echt m'n ding) heb ik dan maar voorgesteld om zoveel mogelijk weg van huis te zijn zodat ik niet steeds geconfronteerd werd met de zaken die ik normaal van plan was om te doen thuis. Het was een fijn weekend maar het laat toch een raar gevoel na zo niets doen...
Ondertussen gaat het pakken beter, ik voel het nog wel maar zou deze week toch nog 3 maal willen lopen. Daarna is er opnieuw een volle zeven dagen rust voorzien in m'n trainingsschema, de laatste echte rustperiode in aanloop naar de NYC marthon die met rasse schreden dichterbij komt.

Bedankt trouwens tipgevers ivm de atletiekpistes in de omgeving! Aan de sportvelden van Eternit langs het kanaal ben ik al meerdere keren gepasseerd tijdens m'n lange duurlopen in het weekend op weg naar Willebroek en verder. Ik heb er echter nooit aan gedacht dat daar op die terreinen wel eens een piste verscholen zou kunnen liggen. Ik weet waar naartoe als ik terug recht kan lopen.