Crash & Quickie

Vanmorgen op tijd opgestaan en om 7h45 was ik de deur al uit voor m'n lange duurloop. Jammer genoeg heeft m'n Polar het ergens rond minuut 65 opgegeven, dat is al de derde keer op enkele maanden. Zonder aanleiding boef, de hele display zwart en geen reactie meer. Ik stuur hem binnenkort op voor een software update. Nu heb ik moeten resetten en was natuurlijk m'n data van m'n run kwijt. Jammer want ik was goed op dreef, ik was op minuut 60 Beigem al bijna voorbij, weeral een stukje verder dus.
Toen ik begon te lopen half december liep ik aan 8,2km/h met een hartslag van rond de 165. Nu loop ik zo ongeveer aan 9,6km/h met een hartslag rond de 147. Mooi en gerusstellend tegelijkertijd. Ik was mezelf al een tijdje aan 't afvragen of ik toch geen snelheidstraining zou inbouwen omdat ik vind dat ik nogal traag loop en m'n doel nog steeds die marathon van Berlijn in 4h uit te lopen is. Uit vrees voor blessures had ik echter beslist om het voorlopig maar bij het schema van MyAsics te houden en niet te gaan freewheelen. Blijkt nu dat dat allemaal wel in orde komt aangezien m'n snelheid traag maar zeker toeneemt aan diezelfde hartslag.
Voor m'n run van vandaag schrijf ik maar dezelfde getallen als vorige week op alhoewel ik zeker weet dat m'n prestatie van vandaag beter was.

Terug thuis douche genomen en zoals altijd na zo'n lange loop was ik daarna zalig in rust. Meegenomen want ik moest dadelijk naar de tandarts voor m'n wijsheidstand en met alle verhalen die ik de voorbij dagen heb gehoord...
Ik ben hoop en al 15min binnen geweest, serieus verschoten hoe vlot dat ging. Paar spuitjes voor verdoving, klapke gedaan en hop: een paar keer serieus sleuren aan die tand en eruit was hij. Ik heb totaal niets gevoeld, enkel toen de tand eruit kwam voelde ik dat er blijkbaar toch wel plaats vrijgekomen was.
Ik moet me de rest van de dag kalm houden, pff, dat is ook niet echt m'n ding maar kom..