. Op naar ... ?: januari 2009

vrijdag 30 januari 2009

Reparatie

Net de garage aan de lijn gehad: m'n auto zal gerepareerd worden. Het feit dat hij nog maar 26000K's heeft gedaan en nog geen jaar oud is zal hem gered hebben...
Sinds vanmorgen rijd ik met een Golf tot wanneer de mijne klaar is, dat zal toch een 3-tal weken duren.
 
 

donderdag 29 januari 2009

Kinderzitje na ongeval

Dit zegt de fabrikant:

"Dorel Netherlands adviseert altijd na een auto ongeluk het autostoeltje te vervangen, omdat deze onzichtbare schade kan hebben opgelopen. Bij een eventuele botsing bestaat de mogelijkheid dat het kunststof niet meer functioneert.



Hierdoor is de veiligheid van het autostoeltje niet meer gewaarborgd. Mocht er met het autostoeltje nogmaals een ongeluk gebeuren dan kan dit verregaande gevolgen hebben.



Wij hopen u hiermee voldoende geïnformeerd te hebben.



Met vriendelijke groet,

Dorel Netherlands

Afdeling Maxi-Cosi Consumenten Contact"
En dit zegt de verzekeraar:
"Aangezien deze kinderstoel een losstaand element is, valt dit niet onder de verzekering. In geval deze stoel beschadigd is, zal de tegenpartij deze niet vergoeden.
Indien dit een kinderstoel van BMW was, geïntegreerd in de wagen, dan viel dit wél onder de verzekering."
Voorlopige conclusie: door de stommiteit van een ander kan ik hoogstwaarschijnlijk bijna 200EURO ophoesten.... proper.
Update: de mevrouw van de verzekeringsm'ij heeft me nog teruggebeld; ze was ten rade gegaan bij collega die er meer van wist en het blijkt toch terugbetaald aangezien ik niet in fout was. Het feit dat het zitje 2 jaar oud is zal wel z'n invloed hebben op het bedrag dat ik terugbetaald krijg. Nu nog de factuur terugvinden...


woensdag 28 januari 2009

Oefensessie 11

Voor oefensessie 11 verwijs ik graag naar http://letman.blogspot.com/2009/01/oefensessie-9.html met deze bijkomende opmerkingen:

Silvex is effectief schuimvormend middel voor klasse A branden en AFFF voor klasse B branden.
Het armatuur voor de zeeppatronen van AP2 noemt 'fire-ex'.
De multifunctionele sleutel ofte 'seccoise' (geschikt voor SECours & polyCOISE) ziet er als volgt uit:

zaterdag 24 januari 2009

Patat!

M'n weekend is gisteren een paar uur later begonnen want ik heb op weg naar huis een accidentje gehad. Ik reed een goei 50 op de kasseien van de Havenlaan ter hoogte van de KBC hoofdzetel toen een twintigtal meter voor mij een wagen die in de andere richting in de file stond het welletjes vond. Hij besloot om plotseling rechtsomkeer te maken en draaide dus uit de file op mijn vak - hij had mij echter niet zien komen. Ik ben dadelijk op m'n remmen gaan staan maar op die kasseien met die regen, dat zie je van hier. Gewoon rechtdoor geschoven dus en dan was het ineens ff gedaan en voor ik het wist zat er ineens om m'n stuur een platte airbag. Even naar m'n oren gegrepen en dan dadelijk onder de zij-airbag doorgekropen die dus ook was afgegaan naar buiten (er flashte al gebroken leidingen en brand door m'n hoofd en die speciale geur en stof in m'n auto deed er al zeker geen goed aan). Binnensmonds vloekend om zo'n echt stom accident naar de andere wagen gegaan waar de bestuurder ook net uitstapte. Hij verontschuldigde zich dadelijk voor z'n manoeuver en maakte aanstalten om de schade op te meten. Ik had echter nog wat tijd nodig om te bekomen want ik m'n gehoor had toch wel serieuze problemen. Soit, even bekomen en dan in m'n papieren beginnen zoeken om te weten wie ik moest opbellen maar ik was zo m'n kluts kwijt dat ik niet echt iets kon terugvinden. Kantoor gebeld en om nummer gevraagd, gegevens doorgegeven en dan ook nog politie gebeld maar dat was overbodig.

Schade gaan bekijken dan: de Volvo z'n rechter voorkant was serieus geraakt en zijn wiel hing er nog een beetje aan maar dat was duidelijk een perte-totale. Mijn auto was uiteraard ook geraakt maar dat beperkte zicht tot de linker voorkant tot in het midden ongeveer: licht, bumper, radiatorrooster etc... daar moet een serieuze balk achter die bumper steken want m'n voorkant was nergens echt ingedeukt. Het feit dat een X3 wat hoger staat zal ook wel aan een en ander geholpen hebben. Daarna hebben we de papieren ingevuld, raar om te ervaren hoe simpele zaken ineens zo moeilijk gaan als je nog wat onder de indruk bent, serieus.

Wat een rotsituatie was het me daar ook: wind, regen, file (niet door ons) - echt niet leuk om te wachten. Pas om 20 voor 7 kwam de takelwagen met reservewagen er door en even later kon ik m'n weg verderzetten.

Eens thuis wel nog half verplciht naar m'n huisdokter gegaan voor controle en dat is blijkbaar steeds aangeraden: na het opengaan blijken er veel trommelvliezen te scheuren. Ik was volgens de dokter wel in orde ondanks de lichte hoofdpijn en wat last aan m'n linkeroor maar dat zal dan wel normaal zijn. Vandaag heb ik alleszins niet echt last gehad.

Van heel dichtbij een airbag gezien dus; ook nog gezien hoe die mooi eruitkomt via de voorziene zwakheden in de behuizing van je stuur. Dat scheurt echt open, neig om zien. De geur van het onstekingsmechanisme was ook wel echt speciaal en deed me denken aan die speelgoedrevolvers van vroeger waar je zo van die rode ringen met buskruit(?) in moest steken om te laten knallen.



M'n auto starten kon niet meer, da's waarschijnlijk een veiligheidsvoorziening....



Hij is nog geen jaar oud, ben eens benieuwd of dat ze daar kosten gaan aan doen. Ik vermoed van wel maar de meeste centen zullen toch gaan naar het stuur (ivm airbag) en de bekleding (zij-airbags) en de elektronica (parking distance control) denk ik.

vrijdag 23 januari 2009

verhaaltje

"Het New Yorkse kereltje was een jaar geleden net vier toen hij opeens de marathon begreep. Hij moest er van huilen.
Zijn moeder nam hem voor ‘t eerst mee naar de hoek van Bergen Street en 4th Avenue in Brooklyn, een mooie plek om de marathonlopers aan te moedigen. Ze hebben dan12 KM in de benen. De jongen was verward. De vragen borrelden naar boven. Waar beginnen ze dan? Helemaal bij de brug?! En waar eindigen ze? Helemaal in het grote park??? Hij was even stil en dacht zichtbaar, keihard na. Toen kwamen de tranen. ‘Dat is te ver, Mama. Dat is echt te ver. Dat kan niet!’

Moeder troostte en vertelde dat de lopers het zelf willen, dat ze kunnen stoppen, water drinken, een stukje wandelen. Dat ze het leuk vinden. Het jochie bleef het een verdachte zaak vinden, maar besloot om zijn moeder het voordeel van de twijfel te geven. Hij keek met grote nieuwsgierigheid naar al die lopers, urenlang.

Dit jaar wil hij extra vroeg een mooi plekje langs de route reserveren om mij en de tienduizenden anderen op volle kracht toe te juichen.

De moeder deed me het verhaal gisteren tijdens het eten. We hadden ‘t over de vraag wanneer een kind dingen opeens doorheeft; concepten kan begrijpen en gevolgen inschatten. Abstracte processen die plotseling mogelijk blijken te zijn.

Maar ik was vooral geraakt door – en moest hard lachen om – het medelijden dat de jongen eerst voelde. Voordat hij begreep dat sommige mensen graag 42 KM in volle vaart vooruit gaan, ervoer hij een lichte paniek: Nee, dit is niet normaal!

Welbeschouwd is het dat ook niet. Zaterdag liep ik mijn laatste lange loop voordat we over een dag of twaalf van start gaan. Dertig KM in een lekker tempo in de knisperfrisse oceaanlucht op de punt van Long Island. Ik liep aan het einde van de middag; iets te warm bij vertrek maar tegen zonsondergang koelde het af. Een briesje, een zonsondergang, de oceaan aan mijn zijde. Genieten, ademen, lopen, drinken en eten, denken aan ‘4 november’ en na 30 KM moe, maar nog niet op.

Dat was een goed gevoel als een soort semi-generale. Toch kon ik het ongeloof van het jongetje navoelen, een zorg die veel hobbyisten zoals ik herkennen: Dat is te ver! Maar als je na twee uur lekker in je ritme zit, de benen het goed doen, de powergel prima smaakt en de kalme ademhaling op stoom is, dan is die zorg verdwenen. Dan leef je."

We gaan er weer aan beginnen. Ik heb net m'n schema voor de komende maanden ontvangen.
Op naar NY!

donderdag 22 januari 2009

trainingsschema voorjaar 2009

Van m'n trainer:
"Gezien je magere wintertraining toch een voorzichtige opbouw, maar vrij snel progressief opbouwend naar meer volume en meer intensiteit, je zal je zeker niet vervelen...."
 
Ik heb wel nog ff uitstel, hij is de bijlage met schema vergeten mee te sturen ;-)

 

Windpokken

Jelle heeft de windpokken te pakken, de vraag is nu: heb ik dat al gehad?
Zoniet kan ik me binnenkort ook beginnen voldeppen met Eosine....
 
 
 

woensdag 21 januari 2009

Oefensessie 10

Gisterenavond nog eens de toer van de autoladder gedaan. Ik wist nog al het materiaal steken, juist met de brancard was het even prutsen maar voor een 2de keer dat te doen lijkt me dat geen punt. Daarna mensen via de brancard vanop het dak naar beneden gehaald en nog wat geoefend met de autoladder.
Ging traag vooruit daar iedereen apart in de korf moest maar toch nog wat vragen kunnen stellen en bijgeleerd.
Brancardslede: eerst zijkanten beveiliging korf wegklappen, driehoekig steunpunt plaatsen end an slede monteren.
Persoon op brancard: benen overeen, armen overeen, dan via schouders en nek wat optillen, armen onder oksels en met een hand onderarm vastnemen. Dan kan SO tegen je borstkas rusten en kan hij met 2 man op de brancard gelegd worden.
Afstempelen(zoniet geen bedeining ladder mogelijk): gebeurt via hendels achteraan en voortuig zet zich automatisch goed (knipperlicht achteraan geeft status), opletten dat platen mooi horizontaal komen. Bij vertrek: intrekken en als korf mooi horizontaal staat is het ok.
Korf bevat kleine hydraulische groep die ervoor zorgt dat hij constant bijgeregeld wordt (hoek) - kan ook manueel bijgesteld worden bij defect. De korf kan verwijderd worden dm sleutel achter cabine bij bijv. het maken van een brug (beperkt atl. personen toegelaten op ladder).
Na de oefening kwam er ook nog een oproep binnen voor een ondergelopen kelder.

dinsdag 20 januari 2009

Nieuw: fictief project T

Ik heb een opiniestukje gemaakt - zeer therapeutisch, ik kan het aan iedereen aanraden. Ik denk dat het vrijdag verschijnt in de Standaard met binnenkort een prepublicatie op m'n blog - bij deze.

X (intern) is nog steeds overtuigd van het motto "Never change a winning team."
Ik zie daar 2 problemen bij.
1) dit team is helemaal niet "winning" - de reden dat het nauwelijks overeind blijft is dankzij de externen
2) een winning team veranderen mag best hoor, daar zijn al voldoende boeken overgeschreven.

Ik denk dat er misschien toch één slimme mens is hier (tenzij hij -en dat is eerder waarschijnlijk - dat ergens hoorde en wel leuk vond klinken)  en dat is Y (intern) die in het xyz-promo boekje het heeft over het feit dat het uit de buik van de onderneming moet komen. Helaas slecht nieuws hier: het zit er gewoon niet in. Als de wil er niet is, op geen enkel niveau blijkbaar, dat kunnen wij tegen muren blijven oplopen.

Ik stel voor dat iedereen (intern) hier uitgenodigd wordt op een introsessie zoals die wel vaker aan nieuwe mensen wordt gegeven in onze sector. Een sessie waarin het gaat over professionaliteit, respect enzomeer. Het zal ingekleed (lees: verkoopbaar) gemaakt moeten worden maar daar zal het uiteindelijk op neerkomen.

Ik haal wat voorbeelden aan:
- de start van een meeting wordt niet gerespecteerd: ik wacht 10 minuten, Z (ook extern) een kwartier en dan is er nog niemand. Nog ettelijke minuten later vraag jij, Z, om te komen, ik wacht dan nog 5 minuten en ben net 2 stappen na de voorlaatste.
- meetings binnen één meeting: kan niet En dan maar vragen om alles nog eens te herhalen....
- meetings: geen planning, geen actiepunten
- beleefdheid: ik word niet graag onderbroken als ik met iemand aan het praten ben en al zeker niet als een professioneel gesprek onderbroken wordt om te praten over koetjes en kalfjes.
- totaal gebrek aan opvolgen van mails
- taken delegeren maar dan toch parallel gaan werken
- totaal gebrek aan communicatie over wat dan ook
- totaal gebrek aan methodologie, cf. wijzigingen in produktie (D->Q->P?)
- SAP is "aartsmoeilijk", "trekt op niets" etc... : bullshit. Excuses om niets te moeten doen ja.
- visibiliteit is belangrijker dan wat je effectief verzet aan werk
- politieke spelletjes overheersen en blokkeren
- ....
Ik zit op een bepaald punt: ik ga heel eerlijk m'n gedacht beginnen te zeggen tegen iedereen :-)
 
Oh ja, T stands for Terrible...
Project T: een ficitef project waarop ik werk en waar alle problemen die ik tegenkom onder opgelijst worden.

maandag 19 januari 2009

Wat gaat het snel

De tijd vliegt voorbij...
Zaterdag was met de hele dag opleiding in het PIVO zo voorbij. Zondagmiddag zijn de buren gepasseerd voor een glas champagne of twee, drie,... in de namiddag een oproep voor een ongeval met geknelden en rook ontwikkeling dat uiteindelijk gewoon een auto in de gracht bleek te zijn. 's Avonds dan nog gaan eten in Wemmel.
Vandaag was het weer een hele dag de peutertuin op project aankijken met als toetje een meeting in de namiddag die er zo over was dat ik er mottig van werd.
Daarnet nog eens naar de kazerne voor een automatische brandmelding die vals bleek te zijn en ondertussen is het alweer bedtijd want morgen is het weer werkendag.

vrijdag 16 januari 2009

FOD Free Travel

"Goeiemiddag, met de FOD Free Travel, onderdeel van de FOD Defensie."
- "Goeiedag, ik wil een reis boeken naar Zuid-Afrika, Kaapstad meer specifiek van 1 juli tot 21 juli".
"Bent u een VZW?"
- "Euh, nee..."
"Oei, tja da's moeilijk dan. Tenzij.... u heeft er niets op tegen om 2 kilo bloem in uw bagage te steken?"
- "Nee, uiteraard niet."
"Goed, da's dan geregeld. We moeten daar dan niet echt zijn maar we verzinnen wel iets. Proficiat, u vertrek op een humanitaire missie."
- "Bedankt!"
....

"België: waar een wil is, is een weg" - Schelfhout
"België: waar een wil is, is een wet (of niet)" - Schelfhout
"België: iedereen gelijk voor de wet (Bijlage Uitzonderingen: blz. 2-2874.)"

woensdag 14 januari 2009

Oefensessie 9

Gisterenavond hebben we uitleg gekregen over de werking en gebruik van de nieuwe alarmcomputer. We kunnen nu ook zelf onze vervangingen doorvoeren en weten in grote lijnen wat te doen moesten we eerst (yeah right...) op de kazerne zijn.

Ook een toer gedaan van alle voertuigen in de kazerne en geprobeerd om zoveel mogelijk zaken aan te halen. Gezien de aard is het echt onmogelijk om veel uit te schrijven maar toch een paar zaken die ik onthouden heb:
- AP3 heeft 2 standpijpen gezien er ook 2 ingangen zijn van 110 (vandaar 'zware' AP)
- AFFF voor klasse B (vloeistoffen) branden en Silvex voor klasse A (vaste stoffen) (of was het nu net andersom?)(http://en.wikipedia.org/wiki/Fire_fighting_foam)
- vuurzweep: soort borstel met metalen plaatjes om bermbranden etc. te doven
- er bestaat ook een armatuur speciefiek voor zeep te spuiten bij olie ed. maar ben de naam kwijt...
- bij het plaatsen van de overdrukventilator: ongeveer 2m voor deuropening zetten om ten volle van het Venturi-effect gebruik te kunnen maken













Verder ook gelezen:
Er bestaat zoiets als een slangenwasinstallatie. Deze gebruiksvriendelijke machine
wast, test, droogt (100%) en rolt (enkel of dubbel) de persslang gebruiksklaar en meteen terug op. Geen dure toren meer, geen complex ophaalsysteem, geen over en weer geloop, geen gesjouw met slangen, ...














Nu zaterdag begint de eerste opleidingsdag (module brandbestrijding en hulpverlening) aan het PIVO (http://www.vlaamsbrabant.be/pivo/brandweer/), van 8h tot 17h, direkt er goed invliegen!

zondag 11 januari 2009

Weekend

Vrijdagavond: opgeroepen voor bijstand peloton C. U ziet het resultaat van ettelijke uren sneeuwruimen en wat bijspuiten hopelijk op onderstaande foto (ja, dat gladde stuk kwam er dankzij de brandweer).

We zijn dat op zaterdag ff gaan uitproberen en ja hoor, spekglad :-) en 's avonds nog even teruggekeerd naar het fort van Liezele voor de kerstboomverbranding (Jelle: "waauuwww, vuuuur!)
Zondag: feestje Jelle 2 jaar!








woensdag 7 januari 2009

Oefensessie 8: snelle hulpwagen

Wegens de aanhoudende vrieskou hebben we gisterenavond de snelle hulpwagen uitgebreid onder de loep genomen. Zit daar ff veel materiaal in!

Bevrijdings- & stabilisatiemateriaal, hefkussens, stiffnecks, ambu, .. etc.
We hebben het merendeel bekeken en ook een aantal zaken in handen genomen waaronder ook het pneumatisch en hydraulisch materiaal.
Ik heb vrijwilliger gespeeld en werd een KED aangemeten.
Een manuele hydraulische kniptang werd ook gebruikt (kan ingezet worden voor bijv. hoofdsteun te verwijderen).
Wat nog? De airbagkap werd ook uitgelegd, deze dient als persoonlijke bescherming. Alhoewel eerst steeds de batterijkabels worden doorgeknipt bevatten sommige wagen nog capacitoren die stroom nog een tijd vasthouden waardoor de airbag nog steeds kan opengaan. Daarom wordt als beveiliging een kap over het stuur (bestaat ook voor passagierskant maar is lastiger en tijdrovender) geplaatst die de airbag tegenhoudt.
Ook met de schepbrancard werd geoefend. Aandachtspunten hier: hoofd/voeteinde, op maat brengen naast patiënt; materiaal niet boven patiënt brengen, patiënt fixeren, patiënt rollen (zo min mogelijk) met drukpunten op schouder en bekken.
Mbt het pneumatisch materiaal hebben we in detail de hefkussens bekeken en gebruikt. De grootste maten kunnen tot ongeveer 20 ton dragen en in het algemeen zijn deze snel en handig inschakelbaar. Ze worden in een mum van tijd opgeblazen mbh van een persluchtfles van een 3-tal cm dikte tot bijv. 28cm en kunnen gestapeld worden. Aandachtspunt bij het opruimen is na de persluchtfles afgesloten te hebben ook het wegnemen van de druk (tot 300 bar) op het stuk slang van persluchtfles naar het bedieningspaneel. Dit kan gebeuren door met de bedieningshendels wat te spelen.
Het hydraulisch materiaal zit achteraan en bevat een eigen groep met 2 stuks reeds gekoppeld nl. een schaar en een spreider. De koppeling per stuk bestaat uit een gekleurde leiding voor de hogedruk (olie) en een zwarte voor de lage druk. Aan de groep zelf kunnen beide stuks apart door middel van een afsluiter zonder druk gezet worden waardoor er een ander stuk gekoppeld kan worden. De koppelingen verschillen maar meestal is het ongeveer draaien (beveiliging) en achteruittrekken. Bij het ontkoppelen in vervuilde omgeving is het belangrijk de afsluitstukken te plaatsen. De stuks worden opgeborgen in een net niet gesloten stand.
Handig om te onthouden: de 3 sets van spreiders zijn op elkaar afgestemd zodat de grootste opening bereikt door de kleinste spreider voldoende is om de volgende spreider te plaatsen en op zijn beurt in te zetten en zo verder.
Impressionant en gevaarlijk (bij slechte manipulatie) materiaal; over enkele weken kunnen we hopelijk oefenen op een autowrak.

maandag 5 januari 2009

Nieuwjaarsduik

Dikke fun was het zaterdag op het strand van Oostende. Met dank aan het feestcomité van de brandweer Puurs die voor de voorinschrijving zorgde.
Het was wel duidelijk dat m'n zo'n grote toeloop niet had verwacht, er waren nogal wat opstroppingen op weg naar het strand maar enfin, we waren op tijd omgekleed.
Ik had veel te veel gerief mee in m'n plastic zakje op het strand maar soit. Plaatsje gezocht tussen de massa, zakken afgekapt en snel zwembroek aangetrokken. Jenever niet aangenomen (zet je bloedvaten open dus niet aan te raden voor zo'n duik) en dan nog heel even bibberend moeten wachten.
Dan en masse naar het water gelopen. Toen het water tot boven de knieën kwam ben ik gestopt en teruggekeeerd, ik kon niet meer van de pijn aan m'n voeten veroorzaakt door de kou. Na een paar meter toch maar beslist om nog eens te proberen en toen ging het vlotter: doorgestapt tot het water aan de middel stond, nog verder tegen een paar golven opgelopen die me kompleet nat maakten en even volledig gedipt. Daarna: terugstormen naar de handdoek en zo snel mogelijk aankleden. Dan toch maar wat jeneverkes ahterovergeslagen (totdat ik het begon te voelen).
Best geslaagd!

vrijdag 2 januari 2009

Oefensessie 7: ladderwagen

De laatste oefensessie van vorig jaar kwam de ladderwagen aan beurt - geen oefening met water gezien de vrieskou buiten.



Bovenop de ladderwagen zit dus het ladderpakket (zijkant ladder: aansluitset 70mm voor monitor) tesamen met nog een aantal items: de groep voor stroomvoorziening (in te schakelen bij de nood aan extra verlichting/stroom), de monitor (die bevestigd kan worden op de korf) en een slede voor de brancard.

De slede voor de brancard bevindt zich achter de stuurcabine en kan middels een pen (zoals de monitor) bevestigd worden op de korf. De draaicirkel bedraagt 90° zodat er toch wat ruimte is bij een horizontale evacuatie. Normaal kan er 2 man in de korf maar met brancard is dat 1 persoon.
Verder nog aanwezig van materiaal:
Links achter: slangen en verdeelstuk
Links voor: reddingszaag (cf. kettingzaag maar dan eentje die door quasi alles heengaat; met instelbare diepte) met beschermbroek, brandstof vor reddingszaag en stroomgroep
Rechts achter: spots voor bevestiging op korf/ladder
Rechts voor: opvouwbare brancard, één harnas en een aantal positioneringsgordels met touw om te zekeren. Volgens AREI: steeds harnas + zekering - prakisch: afhankelijk van de aard van de te verrichten handelingen.

Hetzelfde principe als bij het aflegsysteem blijft gehandhaafd; de persoon met de hoogste nummer staat in voor de slangen (70mm, 30meter) en de ander voor de armatuur. Dit wil zeggen: moonitor bevestigen alsook aansluitset monitor op ladder. De slangenman overhandigd de 30m 70mm slang aan de man van de armaturen in de korf en blijft beneden om de slang te geleiden (dient over ladder te lopen).
De 70mm slang is er eentje van 30m ipv de gebruikelijke 20m zodat er niet gekoppeld dient te worden als de ladder over z'n volledige lengte wordt uitgeschoven (koppeling sleept dan ook niet over spijlen ladder).

Beneden op de ladderwagen staat ook een zetel (vergelijk het met de stuurcabine van een bobcat zonder dak) met bediening en monitor. Van hieruit kan je de éénmansbediening vanuit de korf 'overriden' en op een scherm volgen wat de actule status is (hoogte korf, helling ladder, ....). Communciatie gebeurt via mic en speaker die in de korf steeds open staat; beneden dient voor activatie van de mic een knop ingeduwd te worden (bovenop de bedieningshendel).
Aaandachtspunten:
- de ladderwagen dient afgestempeld te worden (extra grote drukverdeelplaten bevinden zich achter de cabine)
- dubbele zekering brancard op slede (aan beide uiteinden één)
- dubbele zekering monitor
- bij bediening korf: gaspedaal ingedrukt houden en systeem tijd geven vooraleer te starten met bediening
- bij einde: waterkolom op ladder ledigen (druk!)
- bevestigingsset monitor: eerst bevestigen op ladder (eerste uitsparing op verste pen)
- lampen laten afkoelen vooraleer deze terug op te bergen
Op het einde heeft elk van ons plaats kunnen nemen in de korf en ruim de tijd gehad om de bediening onder de knie te krijgen (mooi zicht op de McDonalds trouwens van daarboven ;-) ).
Ladder uitschoven tot in de 20m, wat gespeeld met de hellingshoek en op maximum hoogte een rondje van 360° gedraaid, machtig zicht van zo hoog. Ik moet toegeven dat dat wel ff wennen is op zo'n hoogte als dat ding wat begint te schudden en schokken.

donderdag 1 januari 2009

Den eerste

1/1/2009, alé vooruit.
Allemaal het beste voor het nieuwe jaar maar vergeet niet dat je zelf een bepalende factor bent hé :-)

De eerste interventie van 2009 is ook al gepasseerd, vanmorgen na amper 3 uur slaap omstreeks 6h10 opgeroepen voor een ongeval waarbij 2 auto's betrokken waren op de A12 ter hoogte van den Duvel. Gelukkig vielen er geen doden. Toegekomen toen de politie nog aan het opmeten was maar ben niet lang ter plaatse gebleven.
De vraag was niet 'of' maar 'wanneer' er iets ging gebeuren...