Posts
Het was weer zeer leuk in Berlijn :-)
We kwamen donderdag rond de middag toe en trokken na onze baggage afgezet te hebben op het vertrouwde appartement te Lankwitz (met dank aan nonkel Peter) de stad in met de metro.
We bezochten de Reichstag (slechts een uur moeten aanschuiven) en dronken daarna een cocktail op het strand Capital Beach aan de Spree ter hoogte van Hauptbahnhof; het was immers schitterend weer (wisten wij veel wat er nog ging komen).
's Avonds lekker en vooral heel veel gaan eten op Potsdamer Platz (Sony Center eigenlijk) in het Australian Restaurant Corroboree, ondertussen ook een klassieker als we in Berlijn zijn.
Vrijdag het holocaust monument bezocht nabij Brandenburger Tor en ook Alexanderplatz afgewisseld met veel terrasjes (het was nog steeds schitterend weer).
In de namiddag kwam ook Philip toe en was ons kwartet compleet; 2 lopers en de vrouwen om te supporteren. We gingen samen onze startnummers oppikken op de ondertussen gesloten luchthaven Tempelhof waar de beurs was. Leuke ervaring om zo eens op een grote gesloten luchthaven te mogen rondwandelen.
Pasta gegeten met een flesje wijn en niet te laat gaan slapen want op zaterdagochtend was er de klassieke Frühstücklauf van 5 kilometer naar het Olympiastadion met aansluitend ontbijt voor de lopers (ik durf niet zeggen hoeveel Berlijnse bollen ik naar binnengespeeld heb...)
Ik had 3 (ja, drie) weken niet meer gelopen en het deed goed om nog even te zien dat ik het nog kon; over m'n trainingsopbouw en de marathon in detail post ik een andere keer meer details.
Zaterdagnamiddag met de trein naar Potsdam Sanssouci gereden en aldaar het nieuwe paleis en het oude paleis gaan bewonderen in de regen.
Vanaf dat moment was het hek van de dam en heeft het gewoon blijven regenen, er kwam geen einde aan...
Zondag marathon in de voormiddag (4h06min55sec, gezien de trainingsopbouw niet slecht - en ja Geert, maak maar ambras met je computer want m'n resultaat verscheen mooi op m'n blog) (update: blijkbaar komt het bij andere personen ook niet op het scherm...zal aan browser liggen neem ik aaan), recup in de namiddag en goed gaan eten 's avonds.
Hieronder een foto van als het net even iets minder aan het regenen was en een van onder m'n plastic terwijl ik zat op de stoep wachtend op het startschot en probeerde m'n schoenen droog te houden. Dat drooghouden hielp echter niets want van zodra we begonnen te lopen in de massa zag je toch de plassen niet meer opdagen met als resultaat dat ik net zoals iedereen een marathon van bijna in het begin tot einde met kletsnatte schoenen heb gelopen. Leuk is anders en voor de blaarvorming is het zeker niet bevorderlijk. Enfin, het was de eerste marathon in de regen en bij ongeveer een 13 graden, 't is ook eens iets anders... Deze keer gaven mensen op omwille van de combinatie lage temperatuur en regen: verkleumd dus.
Maandag uitslapen en opkuis appartement, na ongeveer 2 uur was m'n linkerenkel weer wat soepel maar die 5 verdiepingen van het appartement met de trap gingen toch moeizaam... Daarna baggage gaan opslaan in Hauptbahnhof en dan gaan shoppen in Friedrichstrasse en de Kudamm en tegen de late namiddag terug naar Hauptbahnhof en de luchthaven.
Je kon veel marathonlopers die dag herkennen aan de iets moeizamere tred en zeker aan hun speciale manier van trappen nemen ;-)
Morgen dinsdag terug gaan werken (deze snelle draft schrijf ik nu maandagavond en post ik morgen dinsdagochtend), de beentjes zullen wel weer wat vlotter meewerken hoop ik. De foto's hierbij komen van m'n GSM, de Nikon pics volgen ook later.
2 commentaren:
en ik durf het wel toegeven: ik had er VIJF op na de Frühstücklauf!
Een marathon lopen kan tijdelijke schade toebrengen aan de hartspier. De schade is reversibel en na drie maanden volledig hersteld. Dat blijkt uit onderzoek van de Canadese cardioloog Eric Larose ( University Institute of Cardiology in Québec) bij 20 lopers.
De gangbare opinie is dat langeafstandlopen goed is voor het hart en voor de gezondheid. Toch is bekend dat marathonlopers soms pijn in de borststreek ervaren, of uitzonderlijk ook een hartaanval krijgen. Cardioloog Eric Larose - zelf marathonloper - was geïntrigeerd door die tegenstelling. In een nieuwe studie beschrijft hij welke druk er op het hart ontstaat tijdens het lopen.
Troponine
Tot zijn verbazing ontdekte hij dat een marathon lopen wel degelijk het hart beschadigt. "Er is tijdelijk schade in het myocard, niet in alle hartregio's maar toch in ongeveer 50%. De schade is omkeerbaar en verdwijnt na drie maanden, maar is er niettemin", zegt hij in het Amerikaanse weekblad Time.
Larose nam 20 lopers met matige tot zeer grote marathonervaring in zijn onderzoek op. Hij onderzocht ze zes tot acht weken vóór de wedstrijd, onmiddellijk na de finish en drie maanden later.
Voor de wedstrijd functioneerde het hart van de lopers onder de normale capaciteit. Maar op het moment dat ze de eindstreep bereikten, werden de hoogste waarden van troponine vastgesteld, een enzyme dat automatisch geproduceerd wordt wanneer de bloedcirculatie vermindert. Het effect was volgens Larose vergelijkbaar met de verschijnselen van een hartaanval.
Het goede nieuws is dat de schade drie maanden later volledig hersteld bleek te zijn. De hartspier functioneerde opnieuw normaal. Hoewel alle lopers dezelfde symptomen vertoonden, bleek de fysieke conditie een belangrijke factor bij het herstel: "Minder fitte lopers moesten dieper in hun reserves graven en berokkenden het hart meer schade. Het duurde gemiddeld ook langer vooraleer hun hart volledig herstelde."
Blijven lopen
Volgens Larose is verder onderzoek nodig om het cumulatieve effect van marathons na te gaan. Zelf blijft hij een overtuigd loper, maar door zijn onderzoek wijzigde hij wel zijn loopgewoonten. "Hoe meer fysieke activiteit, hoe beter, dat blijft de boodschap. Maar als ik me minder goed voel of meer buiten adem dan anders, dan ga ik zeker niet meer voluit."
Een reactie posten