Contrast

Het contrast is nog nooit groter geweest: overdag de job achter de computer en 's avonds m'n tweede leven als brandweerman. We volgen vandaag en morgen de cursus vuur & hittegewenning op het PIBA in Emblem en dat houdt in dat ik rechtstreeks van m'n projectlocatie naar daar bol om iemand anders te worden.
Toegekomen omstreeks 18h20 op een donker groot verlaten wit besneeuwd domein met wijzertjes naar een parking: net een wit voetbalveld zonder doelen met één grote lichtspot erop. Auto geparkeerd en op zoek gegaan naar een teken van leven. Na een kleine wandeling een gebouw met licht en extra parkeerplaatsen gevonden. Auto dichterbij gaan zetten maar eerst nog even van de gelegenheid gebruik gemaakt en de grenzen verkend van m'n auto op een besneeuwd terrein, wanneer krijg je anders die kans?
Me geïnstalleerd in een zetel aan de verlaten receptie, algauw kwamen de collega's toe met AP3 evenals de instructeur.
Dan ging het heel snel: namen noteren, botten, onderkleding, interventiekledij, Nomex muts, helm, handschoenen, persluchttoestel. Omkleden. Snel. Actie, nu! Wat slides met info en instructies. Naar het oefengebouw, groot terrein, donker, koud, spanning. Eerst een zwart niets, dan een hoog wit gebouw met zwarte vlekken van rook boven ramen en deuren. Cool. Instructeur doet vuurtje stook, binnen. Perslucht, wij binnen. Kamer met grote vuurkorf, ik voel geen warmte. Rook tegen het plafond. Buitendeur gaat dicht, de warmte bouwt zich op. Warm. Warmer. Laag tegen de grond gaan zitten. Handschoen uit, doenbaar. Hand omhoog, warm. Warmer. Handschoen aan. Rechtstaan. Wamer. Baal stro op het vuur. Rook zakt. Zichtbaarheid weg. Water op stro. Stoom. Nog warmer.
Warm genoeg.
Buiten. Vrieskou. Allemaal precies een schouw.
Nabespreking. Hydrateren.
Volgende oefening. Terug binnen.
...
Genieten. Ademen. Leven.