Brace for impact

Dit is het verslag van een reis naar de zon.

We waren 2 weken op vakantie in Lloret de Mar, Spanje – of nee, toch niet, dit was Spanje niet. In Lloret praat je zonder blikken of blozen je eigen taal en kijk je verontwaardigd als men je niet verstaat. Niet m'n ding; ik wil liever moeite doen om de taal van het land te spreken, ik wil trouwens ook geen stoofvlees met friet in het buitenland.
Hier is het personeel je al beu voor je aankomt. Zelden een lach, vermoeid van de zoveelste boertige toerist die aan de deur van het restaurant staat te drummen om dan als eerste zich zo snel mogelijk een weg te banen naar het lekkerste (vettigste?) van het buffet om met één haal van een mooie buffetschotel een smurrie te maken. Zo veel mogelijk opscheppen op die borden was blijkbaar de regel en dan maar de helft opeten, je had de tafels daar moeten zien... wat daar weggegooid wordt aan eten moet enorm zijn. Daarna richting gratis bier en wijn want o wee, het alcoholgehalte in hun bloed bereikt gevaarlijk lage proporties. De sterke drank die reeds vanaf 10h aan de ettelijke bars rond de zwembaden wordt geschonken telt al niet meer mee.





















Wegens te kort op de bal geboekt en met onze 7 maanden oude spruit in het achterhoofd gezocht naar een familiehotel all-inclusive maar dus terecht gekomen in het Blankenberge van de Spaanse kust. Zelden zoveel lelijk volk gezien. Zelden zoveel ‘opgetut’ volk gezien. Zelden zo vaak de combinatie gezien.

Ons hotel Guitart Central Park I was gelegen in een hotelwijk, het ene hotel pal naast het andere dus; hotels en niets dan hotels in de nabije omgeving. Is het geen luidruchtige salsa-avond in je eigen hotel dan is het wel een samba-avond in het hotel aan de overkant van het straat. Thema-avonden die pas tegen 22h starten en decibels à volonté leveren tot 24h; moeilijk of eerder onmogelijk om voor middernacht dus de slaap te vatten; de schuiframen blokkeren onvoldoende decibels.
Let ook op de subtiele I in de naam van het hotel. Rara, waar liggen Guitart Central Park II & III dan, in de buurt denk je? Correct, vlak ernaast dus. Het mooie, enorme zwembad blijkt ineens heel wat minder enorm… Geen probleem, er zijn nog een aantal zwembaden denk je dan. Helaas, het grote zwembad blijkt het enige waar je parasols kan huren, echt wel een must met een baby van 7 maand. De eerste keer aan het zwembad wou ik nietsvermoedend een paar ligstoelen plaatsen toen een jongeman me vriendelijk ter hulp snelde en 1 euro vroeg voor de huur van stoelen en parasol. Een beetje verbaasd over het dan toch not so all inclusive pakket betaalde ik een euro, zaakje geregeld. Was het maar zo. Je kent waarschijnlijk wel die rubberen speeltegels die je koopt per 10 en ineen kan klikken tot een speeltapijt? Wel, we hadden zo'n zak mee voor Jelle en dus begon ik met puzzelen. Speeltapijt klaar, ik trek de stoelen wat uiteen zodat Jelle tussen ons in kan spelen en verschuif de parasol zodat hij ook mooi in de schaduw zit. Dat duurde dus 5 seconden. Kon niet, teveel plaats tussen de stoelen ingenomen, de parasol moest tussen de stoelen staan en niet ernaast. Ai caramba. Discussie begonnen en dan toch half m’n zin gekregen maar wat een gedoe.
Vandaag het ander zwembad geprobeerd maar tenzij je al om 7h in de ochtend je handdoek gaat leggen kan je fluiten naar een deftige plaats.




Ook gezien aan het zwembad: een hoogzwangere vrouw die stipt om 10h haar 2 pinten gaat halen en er lustig op los rookt, de assen kwistig rondstrooiend en de peuken uitduwend naast de ligstoel gewoon op de grond. Proper hoor bij zo'n kinderzwembad! Als mevrouw even later in de schaduw komt de liggen wordt de stoel opgeschoven en krijgen de kinderen vrij spel om met de peuken te gaan spelen...

Het restaurant dan: niet voorzien op het aantal gasten dat kan verblijven in het hotel met als gevolg: een parochiezaalachtige sfeer, veel kabaal dus met tafels opeengepakt zodat er met een buggy moeilijk doorkomen aan is. Die buggy was trouwens noodzakelijk want ik telde welgeteld 2 kinderstoeltjes.
Een gebrek aan propere borden, koffie-automaten en fruitsapautomaten leidt steeds tot de nodige frustraties bij de hotelgasten waardoor er met nog minder respect gehandeld wordt.
De broodroosters zijn met 2 en werken als een metalen transportband doorheen het toestel. Nu, om het debiet van geroosterd brood omhoog te brengen heeft de slimste van de hoop de snelheid van die band op maximum gezet. Gevolg: het brood is op 10 seconden ‘geroosterd’. Gevolg van dit gevolg: iedereen stuurt z’n broodjes minstens 3 maal doorheen de toaster. Van tijdswinst gesproken!
Aan de ingang van het restaurant hangt een groot doek met daarop de aanbevelingen voor een gezonde maaltijd. Schone schijn want waarom is anders het kindermenu steeds samengesteld uit gefrituurd voedsel tot groot jolijt van zowel kids als dads? Fishsticks, calameres, kaaskroketten, vleeskroketten,…



Conclusie: familiehotel? Laat me niet lachen!

Ook in de folder: overal gratis draadloos internet, ha! Vergeet ook dat maar. Op onze eerste kamer: nada. Op onze 2 de kamer: 30% voor 5 seconden en dan niets meer voor 5 seconden. Opnieuw… je raadt het al. In de gang: geen verschil. In de lobby: nada. Aan de receptie: nada. Ga dat maar eens uitleggen aan de receptie waar een file tot buiten staat om in te checken en waar ze je toch niet verder kunnen helpen of de receptioniste expert als ze is de schuld aan je eigen gebrek aan kennis wijt. Moi, die al z’n eerste spelletje in Basic schreef op z’n Tandy TRS-80 Color Computer toen ie 12 was.

All-inclusive of waar kwaliteit ten koste gaat van kwantiteit. Coca-cola tapinstallaties waar je à volonté kan gaan halen maar waar de Cola light nog zoeter smaakt dan de gewone cola wegens slecht afgestelde mix en een fruitsap automaat nooit 2 maal dezelfde kleur van fruitsap genereert.

Lopen dan: om 6h vertrekken in ’t donker en de eerste km laveren tussen zatte bendes tieners is ook wel speciaal. Ik had m’n muziek opstaan maar ik denk niet dat het kreten van waardering waren die me werden toegeroepen. Mooi om te lopen, dat wel. De afstand tussen Lloret en Tossa del Mar is trouwens ongeveer 12,5K en ik kan je verzekeren, daar zitten serieus wat hoogtemeters tussen – de baan tussen beide loopt immers niet langs de kust. Helaas was om 9h bij het ontbijt het verkrijgen van een fles water onmogelijk. Raar want die stonden zoals steeds klaar. Enkel bij het avondeten toegestaan blijkbaar. Water enkel in piepkleine glaasjes bedoeld voor fruitsap van de automaat waar ook het water vandaan moest komen. Lekker hoor, bij fruitsap proef je het leidingwater misschien niet maar puur toch net wel. Moest dat je niet deren kan je natuurlijk 10 maal aanschuiven om je vochtgehalte op peil te brengen na zo’n verkwikkende loop. Eénmaal 10 glazen vullen en niet zaniken zeg je? Ah, maar da ga je er vanuit dat er voldoende glazen beschikbaar zijn, guess what… In de supermarkt je gaan voorzien wat water kan steeds maar doet afbreuk aan de all-in natuurlijk. Stoute schoenen dan maar en gewoon een fles genomen. Geen manieren hebben, het is gelukkig niet besmettelijk maar als men de situatie zo maakt dan is het blijkbaar de enige oplossing om zelf niet gekl**t te worden.





Ik kan situaties blijven aanhalen maar denk dat het wel duidelijk is...

Ik las in Humo een stuk uit Klote Klanten en het stond daar ergens mooi in uitgedrukt.
Ik snap het best hoor, zoveel mogelijk geld kloppen en service, waarom zouden we – volboekt zitten we toch steeds weer.

Wat het allemaal af maakte: het applaus als de piloot het vliegtuig weer neerzet op de grond.

Nie wieder!!!


(De happy-versie van de vakantie komt er zo aan)