Rotterdam marathon

Goed. Hier is mijn verslag dan van de Rotterdam marathon - een beetje later maar heb het echt te druk gehad en alles is wat bezonken ook ondertussen. Ik heb bewust nog niet naar andere blogs/nieuwssites gekeken en andere verhalen gaan lezen omdat ik mijn verhaal wil doen - ik zie dan wel of het gelijkloopt met de rest.

Vrijdagavond reeds toegekomen te Rotterdam vlak naast de Erasmusbrug in hotel Maritime/Zeemanshuis na anderhalf uur rijden. Auto voor de deur geparkeerd (betalend maar helaas enkel door middel van een 'chipknip'), gerief uitgeladen en naar boven gezeuld (onderstel koets, reiswieg etc ook aangezien Jelle ook mee kwam supporteren, cf. foto hierboven). Daarna auto geparkeerd in de ondergrondse parkeergarage Erasmusbrug (15EURO/24h) op 100m en dan op zoek gegaan naar iets om te eten. Ik denk dat we om 22h nog buiten zaten op terras in T-shirt, dat beloofde dus al. De Erasmusbrug lijkt enorm impressionant op foto en het is een mooie brug maar geloof me, ze is echt klein (of is dat omdat ik zo onder de indruk was van de Verrazano-Narrows Bridge in NY?).

Zaterdagvoormiddag standswandeling 'Rondje Rotterdam' gedaan en die kwam toevallig via de hoofdwinkelstraat (met - what's in a name - naam 'Koopgoot') langs het expogebouw waar we terrasje hebben gedaan. Philip en C. hebben ons daar vervoegd en we hebben in het zonnetje nog een lekker middagmaal naar binnengespeeld.

Daarna zijn we de expo binnengewandeld om onze borstnummers en goodiebag op te pikken. Philip en ik waren teleurgesteld - was dit alles?

Op de expo in NYC heb ik ruim een uur rondgewandeld en had ik nog bijlange niet alles gezien - hier had ik het op 15 minuten al gezien. Wat kleine standjes en een kledinguitverkoop aan dumpingprijzen, een paar iets grotere standen van bekende merken maar niet veel meer. We waren daar dus snel buiten. Opnieuw door de 'Koopgoot' gewandeld en nog terrasje gedaan dan maar.

Later op de avond opnieuw afgesproken met Philip en C. en op zoek gegaan naar restaurant waar we pasta konden eten. Zo'n restaurant hebben we ook gevonden maar wat daar allemaal gebeurde tja, daar kan ik ook nog een boek over schrijven. Laten we gewoon stellen dat het daar in het honderd liep.

Het marathongebeuren leefde niet echt daar in Rotterdam... geen speciale acties van restaurants, geen 'friendship run' op zaterdag, geen speciaal sfeertje....

Zondag dan. Goed ontbeten, auto volgestouwd en dan met Philip naar de start afgezakt. We waren daar reeds een uur op voorhand denk ik - omstreeks 10h dus. Het ene grote startvak gevonden en dadelijk plaatsje in schaduw gezocht om te gaan zitten (reeds 25°C) - toen beseften we al dat er slachtoffers zouden vallen. Raar, we moesten ons borstnummer niet laten zien om in startvak te gaan en inderdaad, er liepen daar mensen rond die er ook helemaal niet thuishoorden. Kippenvelmoment op 'You'll never walk alone' even voor de start en de adrenaline die begon serieus te pompen dan.

Het parcours ging richting Erasmusbrug op ong. kilometer 2 denk ik en daar was het publiek al serieus uitgedund. Het ging ook moeilijk: veel volk en de baan werd eigenlijk te snel te smal voor al die lopers (12.000?) waardoor het moeilijk werd om je tempo te handhaven.

Het lopen op zich ging eigenlijk goed in het begin maar de zwarte asfalt en temperaturen in de zon van boven de 30°C lieten zich al snel voelen. Daar waar ik nomaal rond de 145 aan hartslag zit tegen een goei 10km/h was dit tegen dit tempo en deze temperatuur al boven m'n overslagpunt na 15K.... serieus verschoten van wat die warmte doet. Ik had trouwens een zweetbandje aan aan m'n rechterpols en dat heb ik op dat moment ook uitgetrokken: de vingers van m'n rechterhand waren zo opgezwollen dat ik al moeite had om ze te plooien - de combinatie van warmte en dat te spannend bandje moeten de oorzaak geweest zijn aangezien dat probleempje al snel opgelost was.

Als we op kilometer 15 moesten aanhoren dat het water doodleuk op bleek te zijn buiten een 'metserskuip' met 'vuil' water in en geen bekertjes voorhanden was de verbijstering groot. Sommigen raapten zelfs een bekertje op van de grond om water te scheppen uit die kuip waarin reeds bezwete handen met zonnecreme etc hadden gezeten... bweirk!

Een 50-tal meter verder waren er wel nog enkel halve bekertjes lauwe Extran - ook niet je dat en bijlange niet voldoende om die grote dorst te lessen.

Bekertjes bij houden dan maar voor de volgende drankpost, stel je voor! Bij de volgende post 5K verder was er dan wel weer water gelukkig! Ook onderweg stonden er bewoners buiten om zelfs met de tuinslang niet te kunnen voldoen aan de vele lopers die zich rond hen verzamelden voor water met bekers, flesjes etc. Heb zelfs lopers met hun handen zien water opvangen en drinken. Geloof me dat was echt een onvoorstelbaar beeld, jammer dat ik daar geen foto's van heb. Toch eens naar zoeken straks op het net.

Zo na ongeveer 3h20min gelopen te hebben komt er dan ineens een agent op fiets in de verkeerde richting je tegemoet gereden al roepend: "De marathon is afgelast, U kan terug keren". We kijken naar elkaar en zeggen dat dit wel een domme grap moet zijn maar geleidelijk aan beginnen meer en meer omstaanders dit te roepen en hoorden we ook mensen die met hun GSM aan het bellen waren dit vertellen. Iedereen begint dan naar elkaar te kijken en op gegeven moment te wandelen. Als we naar iemand stappen om uitleg te vragen bevestigd hij dat terwijl er dranghekkens dwars over parcours worden getrokken. We willen wel doorlopen maar beseffen dat dit geen zin heeft omdat dit door de hekkens fysisch onmogelijk wordt gemaakt alsook door de massa mensen die nu aan het wandelen is geslagen en het publiek dat op het parcours loopt.... nogmaals verbijstering....

Verplicht gestopt op 32K na 3h30min, nét voor het Kralingse bos waar we zo naar uitkeken omwille van de schaduw, ongelooflijk. Toegegeven, een scherpe tijd zat er niet in door de hitte maar we hadden hem verdorie wel willen uitlopen!!! De laatste 2 of 3K hebben we wel opnieuw kunnen lopen en daardoor kunnen finishen onder de boog op een spurtje. Dat speciale gevoel echter, nee dat was er niet... Medaille in onvangst genomen, stukje banaan gegeten en dan teruggewandeld naar de Erasmusbrug, onze supporters teruggevonden en beginnen babbelen uiteraard over alles.

Daarna de auto opgezocht en in de parkeergarage snel opgefrist, andere kleren aangedaan en dan nog maar terrasje gedaan alvorens de terugtocht aan te vatten.

Teleurstellende marathon - de 20K door Brussel is een pak beter georganiseerd, wel zeer leuk weekend dankzij uitstekend gezelschap!

Meer foto's volgen later samen met reacties!