NYC marathon 2009: het verslag

Ja, schandalig laat, ik weet het....

donderdag 29/10

We vertrokken donderdagochtend 29/10 met Jet Airways (9W) naar Newark maar niet zonder wat strubbelingen. Bij het inchecken bleek namelijk dat Stan (net geen 3 maand) niet voorkwam op hun lijsten. We moesten dus naar de balie van 9W. Bij de balie keken ze dit nogmaals na en inderdaad, Stan kwam niet voor op hun lijsten. We moesten dan horen dat het 'hopelijk nog zou lukken' aangezien er maar een beperkt aantal 'infants' wordt toegestaan per vlucht. Heel bizar ook want de boeking gebeurde reeds een jaar op voorhand mét aanvraag voor een 'bassinet-seat' (stoel op rij voor compartiment waar wiegje kan aan bevestigd worden). Toen ik enkele dagen ervoor contact opnam met 9W om de status van de bassinet-aanvraag te checken bleek deze 'pending' aangezien de beschikbare bassinets (4) reeds ingenomen waren. Bizar, niet? De aanvraag voor een bassinet staat in het systeem maar het daarbijbehorende infant niet....

Soit, gelukkig was Kris van het reisbureau erbij die mits een extra betaling(!) Stan bij op de lijst kon krijgen.
Hiervoor dienden wij echter blijkbaar even geannuleerd te worden en opnieuw toegevoegd, ditmaal met Stan.
Helaas, op de korte tijd tussen annulatie en het opnieuw willen invoeren bleken onze gereserveerde seats alweer verdwenen waardoor de dame van 9W het ook even niet meer wist. Huppakee, overste erbij gehaald en we kregen boarding passes zonder stoelnummer, ook een hele geruststelling (not)! Van een bassinet was allang geen sprake meer maar de dame verzekerde ons dat voor de terugvlucht alles in orde zou zijn (Stan erbij, een bassinet voor hem en plaatsen samen met het ander koppel waarmee we later dan de groep zouden terugkeren - zoals ruim op voorhand aangevraagd en bevestigd.
Bon, zonder problemen via controles en aan de gate dadelijk gevraagd naar meer info ivm onze boarding passes zonder stoelnummer. De minzame man aldaar ging iets regelen en ja hoor, Katleen en ik kregen na enige tijd een upgrade naar First class.
Pure luxe, we waren nog maar amper binnen of kregen al een drankje aangeboden en konden ons rustig installeren op de zeer ruime stoelen/bedden die in visgraat opgesteld zijn. Bankje om de voeten op te leggen, een donsdeken, 2 echte kussens, elektrische bediening van stoel om er een echt bed van te maken (volledig plat met veel ruimte), apart groot touchscreen met alles erop en eraan, menukaarten voor keuze maaltijden, champagne die ongevraagd bijgevuld werd, veel aandacht etc.... Very nice!
Enfin, een zeer goede en rustige vlucht gehad dus. Stan heeft niet echt van zich laten horen, die kickte op de aandacht van hostessen met een big smile en die was er in overvloed; 'He's so cute...' . Op een gegeven moment kwam ik met hem van het toilet na een nieuwe pamper en hielden 4 hostessen mij tegen om hem te entertainen, lachen dat hij deed (onnodig te zeggen dat ik ook een smile op m'n gezicht had met zo veel lof en een hoop stewardessen om me heen).

Enfin, rond de middag toegekomen, controle door, daarna teruggestuurd omdat we geen groen formulier voor Stan hadden ingevuld (op het vliegtuig werd ons verzekerd dat dit niet nodig was) maar bon, Stan, 3 maand oud, verklaarde niets te maken hebben met drugs, voogdijbetwistingen, daden van terrorisme etc.. Verder vingerafdrukken laten nemen (toch niet nodig voor Stan) en dan de bus op naar het Javits Convention Center om onze rugnummers, goodiebag etc op te pikken en de buers te bezoeken. Die beurs leek een pak kleiner dan in 2006 maar mss was ik toen wel wat overweldigd ;-).

Daarna verder naar het Marriott Brooklyn hotel om ons even af te kappen waarna we de buurt gingen verkennen (metro, Brooklyn Heights promenade met schitterende zicht op skyline, ...). Daarna pasta gaan eten in de buurt en op het hotel nog wat uitgepakt. Het einde van een lange dag.

vrijdag 30/10

Met de metro naar Central Park voor het verkennen van de finish, daarna een wandeling dwars door het park en verder naar het Rockefeller waar we de Top of the Rock deden, voor mijn part een mooier zicht dan vanop het Empire State building. Sanitaire stop gemaakt in het Waldorf, naar Saint-Patricks Cathedral, Fifth Av. en opnieuw pasta bij MontyQ in Montague Street te Brooklyn.

zaterdag 31/10

Zaterdag stond de International Friendship Run op het programma, een loopje van slechts een paar K's vertrekkende van het UN gebouw naar de finish in Central Park. Daarna douchen en vertrokken naar Greenwich Village om de echte Halloween sfeer op te snuiven! Ik moet zeggen dat dat wel de moeite is daar. Bij ons is het bijna platte commerce en moet er iets gedaan worden maar gebeurt er eigenlijk niet veel. Daar liep jong en oud verkleed over straat, trick or treat aan de huizen, parades etc. We kochten Stan ook een pakje en hij werd gespot in Washington Square Park door een fotograaf maar z'n foto's maakten het blijkbaar niet tot in de krant.

zondag 1/11 M-day

Gelukkig had ik 2 alarmen geprogrammeerd want m'n GSM had ik al manueel aangepast (overgang daylight saving time gebeurt daar later dan bij ons) maar die deed het ook nog eens vanzelf gedurende de nacht. Alé, om 5h op om deftig te ontbijten en klaar te maken want om kwart voor 6 moesten we al verzamelen in de lobby voor het vertrek. Dat vertrek is een ware volksverhuizing, meer dan 40000 lopers moeten immers georganiseerd én op tijd in de startzone geraken. Wij namen de metro naar Bowling Green om van daar de ferry naar Staten Island te nemen. Daar aangekomen de bus op naar Fort Wadsworth waar we elk in onze eigen startzone plaatsnamen, wachtend op de start.

Dat duurde nog even, de extra training en grote plastic zakken waren geen overbodige luxe om droog en warm te blijven.

De marathon zelf dan.
In één woord zalig! Ik had hem dus al eens gedaan in 2006 maar het blijft verbazen wat je allemaal ziet en wat er door je heen gaat. Het verzamelen in de corrals, de trainingspakken die wegvliegen vlak voor de start (worden gecollecteerd, gewassen en uitgedeeld aan de daklozen), de muziek bij de efftectieve start, de Verrezano-Narrows Bridge, Queensboro Bridge met schitterend zicht op Manhatten maar ook die eindeloze helling, de jodenbuurt waar iedereen ons in stilte aanstaarde als waren we aliens in schril contrast met de hysterie rond de rest van het parcours, de firetrucks die op verschillende plaatsen aanwezig waren, First Avenue, Central Park en zoveel meer.... Opvallend ook dat mensen die je de eerste kilometers opmerkt omwille van een speciaal shirt, haarlint,... steeds terug blijft zien (bij mij toch, ik en die anderen zullen dus een redelijk vlakke split lopen) gedurende het verloop van de marathon. Soms zie je die ineens terug opduiken na een uur, anderen zie je bij de start en dan ineens terug bij K35...
Afzien bij de laatste mile en dan de finish, machtig. De enige keren dat ik een traan(-tje, nu ook niet overdrijven) liet bij het overschrijden van de finish was daar in NY in 2006 en 2009...
Wat aanschuiven na de finish in de massa, schoorvoetend verder om de medaille te krijgen, heel veel gelukwensen, een zak met eten en drinken en dan verder schuifelen naar de UPS-trucks met onze zakken met kleren die voordien aan de start afgaven. Dan, geloof het of niet (er was indertussen ook al een half uur gepasseerd), gelopen naar ons punt van afspraak waar iedereen elkaar uitgebreid kon feliciteren. Hier werd ook een stuk opgenomen voor ATV waar verschillende medelopers van onze loopclub MMC werden geïnterviewd (tja, Antwerpenaren...).
Daarna samen de metro richting hotel genomen om te douchen en even af te kappen want in de avond stond een boottocht en een feestmaaltijd op het menu.
't Is m'n eerste marathon die ik zo goed doorkom qua kwaaltjes achteraf. Nu, dat valt altijd goed mee maar een blauwe teennagel, een blijn of echt pijnlijke voeten zat er altijd wel bij. Dit keer viel dat eigenlijk heel goed mee.
De marathon in 3h57min is geen toptijd (m'n PR is van NY 2006: 3h45min) maar dat had ik ook niet meer verwacht. Gezien de beperkte voorbereiding van 2 maanden en het niet al te regelmatige trainingsschema was een dosis realisme aan de orde; ik had dan ook een tijd van rond de 4h in gedachte :-) Dik tevreden dus alhoewel ik nog wel ijver naar een nieuw PR als ik het ooit eens wat rustiger heb of beter gezegd de focus wat kan verschuiven. Nu ja, ik klaag niet, als je veel tegelijkertijd wil doen zijn dat ook de gevolgen.
Later de dag niet echt zwaar gefeest en op deftig uur in bed gekropen.

Wat mij achteraf opviel was dat m'n gemiddelde hartslag slechts 160 was (overslag 172) en ik dus nog wel kon maar dat m'n lichaam op het einde niet sneller wilde blijkbaar... verder te bekijken dit.

maandag 2/11

Stappen maar! Meatpacking District (Gansevoort area) met de Highline en Chelsea Market, Grand Central Station en in de namiddag wat extra rust op het hotel. 's Avonds een all-American meal in een lokale eetgelegenheid met oude foto's op de muur, muziek uit 'onzen' tijd, plastic banken rond een rechthoekige tafel zoals in de films en voor mij op tafel een echte grote cheeseburger deluxe met daarnaast een grote plastic beker met veel ice en een goei laag vanillestroop op de bodem met ernaast een blik Pepsi. Gewoonweg genieten vind ik dit!

dinsdag 3/11

Voor ontbijt nog eens bij de Starbucks gepasseerd en de loopschoenen maakten ons opgaan in het geheel: we werden de weg gevraagd en men begon spontaan te kletsen over de USS New York (met 7,5 ton staal van de WTC-torens in de boeg verwerkt) die de dag ervoor arriveerde in NY. Ook de World Series met de New York Yankees vs. de Philadelphia Phillies gekte vierde hoogtij op dat moment.
Daarna: Ground Zero, Financial District, Trinity Church, de NYSE (Wall Street) gevolgd door een enrome schotel sushi & sashime vlak daar in de buurt voor geen geld (11USD) en dan verder Macy's, Times Square (met M&M's world: crazy) en als avondmaal een McDonalds.

woensdag 4/11
Op woensdag bezochten we Soho/Tribeca, we aten nen dikke vette hamburger over de middag en in de namiddag deden we Little Italy en Chinatown.

donderdag 5/11

Brooklyn Bridge overgewandeld en nog even naar Fifth.
Tegen 14h terug op het hotel voor onze shuttle naar Newark.

En dan was er terug Jet Airways....
Opnieuw aan de incheckbalie en weer geen Stan, dit verhaal kenden we maar de mensen van 9W in BRX hadden ons nochtans verzekerd dat alles in orde was?! Toen we dit zeiden moesten we te horen krijgen dat ze dit in BRX waarschijnlijk hadden gezegd om ons af te schepen aangezien volgens de mensen van 9W in Newark hun collega's in BRX daar niet eens iets kónden aan veranderen. Ook leuk om te horen en wat een teamspirit; one company?!
Enfin, uiteraard van ons oren gemaakt, supervisor erbij gehaald, nog eens herhaald dat dit tweede keer was en echt niet kon (en stiekem hopend op een nieuwe upgrade). Weer doorgestuurd naar gate maar helaas geen upgrade doch wel een 'eiland' voor ons gekregen; de configuratie was 2 stoelen, gang, 4 stoelen, gang en opnieuw 2 stoelen en wij kregen een blok van 4 stoelen voor ons wat dus ook wel meer meeviel maar toch. Onbegrijpelijk dat een zo vroege boeking met gereserveerde plaatsen, een aanvraag voor bassinet en samenreizen doorheen wordt gegooid en er nog een tweede keer dezelfde problemen rijzen ook.
Ik kan ondertussen melden dat BCD Travel dit op m'n vraag ook aankaartte bij 9W en we kregen ondertussen 2 tickets in economy met rechtstreekse bestemming naar keuze ter compensatie aangeboden van 9W, mooi :-)

Zo dat was het verhaal :-)
Ik vind de NY-ers een aangenaam volkje, steeds zeer correct en vriendelijk. Als ze mij of Katleen zagen aankomen met de buggy of draagzak werd de deur opengehouden of opzijgestapt, Stan kreeg ook veel aandacht, echt heel veel zuigelingen hebben we daar niet gezien. Voor de rest heb ik me nooit onveilig gevoeld, er is enorm veel politie op straat, op de hoek aan het park, in de metro, .... dan is m'n gevoel in Brussel toch wel ff anders of het moet zijn dat ik me in NY niet buiten de mooie toeristische wijken heb begeven natuurlijk alhoewel....