tag:blogger.com,1999:blog-6785927.post4410359020156810299..comments2023-08-13T16:32:33.557+02:00Comments on Op naar ... ?: Kort verslag van de Berlijn MarathonDavid aka Letmanhttp://www.blogger.com/profile/09894046509600950877noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-6785927.post-33821718675869617382010-10-29T14:18:33.790+02:002010-10-29T14:18:33.790+02:00Een marathon lopen kan tijdelijke schade toebrenge...Een marathon lopen kan tijdelijke schade toebrengen aan de hartspier. De schade is reversibel en na drie maanden volledig hersteld. Dat blijkt uit onderzoek van de Canadese cardioloog Eric Larose ( University Institute of Cardiology in Québec) bij 20 lopers. <br /><br />De gangbare opinie is dat langeafstandlopen goed is voor het hart en voor de gezondheid. Toch is bekend dat marathonlopers soms pijn in de borststreek ervaren, of uitzonderlijk ook een hartaanval krijgen. Cardioloog Eric Larose - zelf marathonloper - was geïntrigeerd door die tegenstelling. In een nieuwe studie beschrijft hij welke druk er op het hart ontstaat tijdens het lopen.<br />Troponine<br /><br />Tot zijn verbazing ontdekte hij dat een marathon lopen wel degelijk het hart beschadigt. "Er is tijdelijk schade in het myocard, niet in alle hartregio's maar toch in ongeveer 50%. De schade is omkeerbaar en verdwijnt na drie maanden, maar is er niettemin", zegt hij in het Amerikaanse weekblad Time.<br /><br />Larose nam 20 lopers met matige tot zeer grote marathonervaring in zijn onderzoek op. Hij onderzocht ze zes tot acht weken vóór de wedstrijd, onmiddellijk na de finish en drie maanden later.<br /><br />Voor de wedstrijd functioneerde het hart van de lopers onder de normale capaciteit. Maar op het moment dat ze de eindstreep bereikten, werden de hoogste waarden van troponine vastgesteld, een enzyme dat automatisch geproduceerd wordt wanneer de bloedcirculatie vermindert. Het effect was volgens Larose vergelijkbaar met de verschijnselen van een hartaanval.<br /><br />Het goede nieuws is dat de schade drie maanden later volledig hersteld bleek te zijn. De hartspier functioneerde opnieuw normaal. Hoewel alle lopers dezelfde symptomen vertoonden, bleek de fysieke conditie een belangrijke factor bij het herstel: "Minder fitte lopers moesten dieper in hun reserves graven en berokkenden het hart meer schade. Het duurde gemiddeld ook langer vooraleer hun hart volledig herstelde."<br />Blijven lopen<br /><br />Volgens Larose is verder onderzoek nodig om het cumulatieve effect van marathons na te gaan. Zelf blijft hij een overtuigd loper, maar door zijn onderzoek wijzigde hij wel zijn loopgewoonten. "Hoe meer fysieke activiteit, hoe beter, dat blijft de boodschap. Maar als ik me minder goed voel of meer buiten adem dan anders, dan ga ik zeker niet meer voluit."Dimitri Lapantinoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6785927.post-38980889888278434712010-09-28T12:37:11.623+02:002010-09-28T12:37:11.623+02:00en ik durf het wel toegeven: ik had er VIJF op na ...en ik durf het wel toegeven: ik had er VIJF op na de Frühstücklauf!Philip Van Hovehttps://www.blogger.com/profile/14128540138782411033noreply@blogger.com